บทที่ 219 มนุษย์จริง

ดวงตาสีดำสดใสสามคู่จ้องมองเธออย่างคาดหวัง ทำให้นอร่าไม่กล้าสบตาตรงๆ

เธอแสร้งกระแอม มองหาข้ออ้างอื่น “เราไม่มีเสื้อผ้าให้เขาใส่นะ”

คราวนี้เป็นโนเอที่พูดขึ้น “เดี๋ยวผมไปเอามาให้เอง”

นอร่าถึงกับพูดไม่ออกอีกครั้ง เธอจะหาเหตุผลอื่นได้อีกไหมนะ

“พวกเธอไปกันเถอะ ฉันจะกลับเข้าห้องแล้วล่ะ” คาร์เตอร์ยิ้ม ไ...